Ademhalen is een proces dat meestal onbewust gebeurt. Tot het fout loopt. Als je structureel in een te hoge versnelling zit, zal ook je ademhaling in een hogere versnelling geraken, zelfs wanneer je stilzit. Daar ondervinden we al vlug de nadelige gevolgen van. Hyperventilatie is geen ernstige ziekte, maar kan iemands dagelijks leven behoorlijk lastig maken. Met enkele tips, leer je je ademhaling weer onder controle te krijgen.
Wat is hyperventileren?
We ademen zuurstof (O2) in en koolzuurgas (CO2) uit. De ademhaling past zich automatisch aan bij wat we doen: een langzame ademhaling in rust, en een snelle en diepere ademhaling bij inspanning. Wanneer we onder stress staan, verandert onze ademhaling. We ademen dan sneller en dieper in, ook al moet ons lichaam zich niet voorbereiden op een fysieke inspanning. Dat betekent dat het O2- en CO2-gehalte niet meer in evenwicht zijn. Bij stress wordt er dus te snel en te diep geademd in vergelijking met de energie die ons lichaam op dat moment nodig heeft. Dat versnelde ademhalen is hyperventileren.
Acute versus chronische hyperventilatie
Hyperventilatie roept bij velen het schrikbeeld van een hyperventilatie-aanval op. Je ademt dan in zoals bij een zware inspanning, terwijl je helemaal geen inspanning doet. Hierdoor krijgt je een tekort aan CO2 in je bloed. Volkomen onschuldig, maar het zorgt wel voor allerlei nare klachten, zoals benauwdheid, een drukkend gevoel op de borst, tintelingen, duizeligheid, hartkloppingen, wazig zicht, trillen, zweten of je gedachten die op hol slaan. Logisch dat je van dit soort verschijnselen behoorlijk angstig kan worden, waardoor de ademhaling zich automatisch weer versnelt, het hyperventileren toeneemt en de bijbehorende klachten ook.
Weet echter dat de meeste mensen die hyperventileren, geen acute aanvallen hebben maar wel constant verkeerd ademen zonder er zich bewust van te zijn. Vaak komt men daar pas na jaren achter, en is men er zich al die tijd niet van bewust dat bepaalde lichamelijke klachten met dit verkeerd ademhalingspatroon te maken hebben. We spreken dan van chronische hyperventilatie.
Eerste hulp bij een acute aanval.
Je kan enkele maatregelen nemen om het acute hyperventileren te stoppen:
- Houd een plastic zakje voor je neus en mond en adem diep in en uit. Dit is een manier om het overmatig uitgeademde koolzuur weer binnen te krijgen. Indien je geen zakje ter beschikking hebt kan je met je handen een gesloten schelp vormen rond je neus en mond.
- De adem inhouden, waardoor er geen extra zuurstof in het lichaam komt, of langer uitademen is ook een goede methode. Hiervoor bestaan er handige applicaties zoals de BreathingApp om je ademhaling terug te reguleren.
- Bewegen kan de aanval doen stoppen. Je kunt oefeningen doen, zoals herhaaldelijk door de knieën buigen of snel de trap op en af rennen. Het zorgt ervoor dat de overmatige zuurstof wordt verbruikt en leidt vaak ook tot verbetering van de klachten. Elke vorm van afleiding kan helpen om de aanval tegen te gaan. Slaag je er in je focus te verleggen, dan stop je met hyperventileren.
Heb je vaak last van hyperventilatie? Ga dan ten rade gaan bij een ademhalingscoach of relaxatietherapeut. Aangezien hyperventilatie vaak een psychische oorzaak kent, kan je samen met je therapeut achterhalen waarom bepaalde situaties spanningen oproepen. Vervolgens kan je hier een structurele oplossing voor bieden.
コメント